غزل (بر سر کارم گذاری ):
وعده ے وصلم دهے هے بر سر کارم گذارے
بے وفا دار و ندارم داده ام پاے خمارے
من ندانستم که اینسان بے وفائے نامرادی
سوخته بنیانم چو شمعے در فراق و بیقراری
داد از این بیداد و جورت برده از دستم جوانی
گه به شوق آشنائے گه به درد آه و زاری
بر جنـونم مے کشانے جان به لب ما را رسانے
هی کجا این سوخته دل را بر سر آتش گذاری
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: غزلیات
[ جمعه 28 آذر 1399 ] [ 21:38 ] [ وجیه الله شیخی ]
[
آمار
وب سایت:
تبادل لینک هوشمند