غزل(دل ودیده بیچاره):
ازبسکه دل ودیده بیچاره به هرسوبه دوانی
ترسم که توجان برلب این عاشق دیوانه رسانی
هی برده واورده وچرخانده دراین شهرمراتو
انگشت نمای همه مخلوق کنی دست به تکانی
عاشق شدنم برلب زیبای توجرمست که اینسان
برکوی وگذراین من واین دیده ودلرابکشانی
حسرت خورم ازعمرگرانمایه که دادم بره تو
ایکاش نبودی که مراعمرگرانمایه ستانی
فردای قیامت بکشم پای توبردارعدالت
درمحضرخوبان دگراینگونه تظلم نتوانی
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: غزلیات
[ سه شنبه 25 آذر 1399 ] [ 14:4 ] [ وجیه الله شیخی ]
[
آمار
وب سایت:
تبادل لینک هوشمند