غزل(اتش زدان صنم برجان وبرتنم):
اتش زدان صنم برجان وبرتنم
گاهی بنازوگه باغمزه ان صنم
ازدست اوکجامن شکوه هابرم
یادل زدست اوجاناچسان کنم
رسواکندمراباعشوه های خویش
مجنون کندمرادرکوی وبرزنم
بایک نگه ببردازدست من دلم
ان ماه نازنین ان سروگلشنم
بی روی تومراجنت چودوزخ است
دست ازدلم مدارای رمزبودنم
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: غزلیات