غزل (دل دردمند):
دست مزن بزلف خودتاب زدل ربوده ای
این دل دردمند رادشمن گهنه بوده ای
همچوخزف فتاده ام درکف پای توازان
پاچونهی به چشم من لطف وکرم نموده ای
لاله صفت بداغ توسوخته ام به دشت غم
برجگرکباب من بازتو غم فزو ده ای
چشم بهم چوبرنهی فتنه رود براسمان
وای بران زمان که تو دست بزلف بوده ای
اینهمه نازبامنت من متحیرم چرا
باچومنی اسیرخود برسر خصم بوده ای
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: غزلیات
[ دو شنبه 24 آذر 1399 ] [ 19:50 ] [ وجیه الله شیخی ]
[
آمار
وب سایت:
تبادل لینک هوشمند